Kartal Olmak İsteyen Martı

 

                      Kartal Olmak İsteyen Martı

 Martılar deniz kenarında, evlerin çatısında uçmayı çok severler. Nerede bir deniz görseniz orada illaki martılar vardır. Tüm martılar gibi küçük martı da uçmayı öğreniyordu. Gökyüzünde uçabilmek eşsiz bir deneyimdi. Martı düşündü, bir kendine baktı bir arkadaşlarına. "Neden ben de martı olayım ki" dedi. "Ben martı olmak istemiyorum."

Geri döndü, kondu bir duvar üstüne. Derin düşüncelere dalmışken bir sesle kendine geldi. Bu hayatında duymadığı bir sesti. Birden kafasını kaldırdı ve gökyüzüne baktı.         

 Yükseklerde, çok yükseklerde kendine hayran bırakan Kartal'ı gördü. Kartallar yüksek uçardı. Martı bu kadar yüksekten uçamadığı için hayıflandı. Ve o an kararını verdi. Artık o da bir Kartal olacaktı.          

Peki ya Kartal olmak bu kadar kolay mıydı? Tüm kuşlar istediklerinde bir Kartal olabilir miydi? Küçük martı her gün düzenli uçmaya, biraz daha yükseğe ulaşmaya çalıştı. Bazen düştü, hedefine ulaşamadığı için üzüldü. Ama her Kartal'ı gördüğünde imrenerek bakakaldı. Bu kadar kolay vazgeçmek olmazdı. Pes etmeyecekti. Tüm gücünü topladı ve bir gün daha yükseğe uçtu.

 Yükseklerden yeryüzüne bakmak ne hoş bir duyguydu. Ne kadar yükseğe uçarsa uçsun bir Kartal gibi görünemeyeceğini biliyordu. Ama yine de bir Kartal olamasa da artık yüksekten uçuyordu. Düşündü, hayallerini gerçekleştirmek paha biçilemezdi ve her zorluğa değerdi. Şimdi o dünyanın en mutlu martısı idi.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dünya Öykü Günü için bir öykü / Sitare ve Venise, Zeynep CEYLAN

Kitaplara Yolculuk