SARI MİNNAK VE KARA MİNNAK

 

SARI MİNNAK VE KARA MİNNAK

Zeynep ve Eymen iki kardeş bugün okula başlamalarının ilk günü olduğundan çok heyecanlılardır. Okul çantalarını hazırlayarak başucuna koymuş ve yatmışlardı.

Sabah uyanan Zeynep;

-Eymen kardeşim günaydın haydi kalk okula gitme vaktimiz geldi.

Uykudan uyanan Eymen;

-‘Tamam, ablacığım kalkıyorum’ dedi.

Babaları onları uyandırmaya gittiğinde onları uyanmış görünce gülümseyerek ‘Aferin benim kuzularıma uyanmışlarda hazırlanıyorlar okula gitmek için’ dedi.

Eymen babasını görünce; ’Günaydın babacığım bugün çok heyecanlıyım okulda yeni arkadaşlarım olacak çok sevinçliyim’   dedi.

Zeynep ve Eymen beraber kahvaltılarını yaptılar. Anneleri ile birlikte okul yoluna çıktılar. Yolda yürürken bir ses duydular ve bu ses kedi sesiydi. İki yavru kedi soğuktan üşümüşler ve acıkmıştı. Hemen koşup kedileri sevdiler. Kediler çok güçsüz bir şekilde duruyorlardı. Kedilerin biri sarı renkte ve diğeri de siyah renkti.

Eymen;

-‘Anneciğim sarı renkte olan çok tatlı aynı benim gibi sarışın adı Sarı Minnak olsun dedi.

Zeynep;

-Diğer yavru kedi ise benim gibi esmer. O zaman onun adı da Kara Minnak olsun dedi.

Anneleri çocuklara gülümseyerek baktı.

-Haydi, okula geç kalacaksınız dedi.

Zeynep ve Eymen yavru kedileri o şekilde bırakıp gitmek istemiyorlardı. Anneciğim kedileri evimize götürüp onlara bakabilirmiyiz dediler. Anneleri çocukları kırmak istemiyordu.

-Tamam, kuzularım okula gidelim ben onlara süt veririm karınlarını doyururum dedi.

Bunu duyan çocuklar sevinçten uçtular seve seve koşarak okula gittiler.

Anneleri ilk önce bakkaldan aldığı sütü kedilere vererek karınlarını doyurdu sonrasında boş bir kutu içerisine kedileri katarak eve götürdü.

Okuldan sonra Zeynep ve Eymen koşarak eve geldiler. İki minik yavru kediler birbiri ile oyun oynuyorlardı. Annesi, babası, Zeynep ve Eymen birlikte kedilere yuva yaptılar. Onlar sarı minnak ve kara minnak ile birlikte şen ve kahkahalar eşliğinde bahçede koşmaya başladılar. Artık çok mutluydular pencereden onlara bakan annesi ve babası neşeli sevgiyi paylaşan hallerini görünce gülümseyerek bahçeye çıktılar ve onları seyretmeye başladılar. Çocukları için çok doğru bir karar verdikleri için çok mutluydular.

 

 

 

SERPİL ARIK

ŞEHİT CİHAN ÇETİNKAYA ANAOKULU

YÜREĞİR/ADANA

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dünya Öykü Günü için bir öykü / Sitare ve Venise, Zeynep CEYLAN

  SİTARE VE VENİSE Ipıssız gökyüzünün bir köşesinde, zifiri karanlığın gölgesinde ışıl ışıl parlayan Sitare adında minik bir yıldız varmış. Bu yıldız çok yalnızmış. Öyle yalnızmış öyle yalnızmış ki keşke bir arkadaşım olsaydı diye iç çeker, bazen de yalnızlıktan için için ağlar dururmuş. Bir gün, Sitare gökyüzünün taa uzaklarından bir ışık hissetmiş. Işık gittikçe yaklaşıyormuş. Aman Allahım o da ne? Bu, tıpatıp kendi gibi minik bir yıldızmış. Onun da suratı asık yapayalnızmış. “Heyyy” demiş minik yıldız Sitare, “Küçük yıldız küçük yıldız nereye böyle?” Asık suratlı yıldız bu sese öyle şaşırmış ki başını kaldırmış önce, suratı şaşkına çevrilmiş karşısında Sitare’yi görünce. “Mmm… Şey… Merhaba ben Venise, gökyüzünde yapayalnız dolanırken kaybolmuşum da öyle.” Minik yıldız Sitare bunu duyunca zıplayıvermiş yerinde. “Yaa benim de hiç arkadaşım yok. Yapayalnızım ben de bu karanlık gökyüzünde. Arkadaş olup dolaşalım mı evreni el ele?” Venise çok sevinmiş Sitare’nin teklifine. Hoooop S...
Devamı

Kitaplara Yolculuk

  Bir kitabı açmakla başlar tüm yolculuklar. Çantanı alırsın sırtına, başlarsın diyar diyar dolaşmaya. Bazen bir deniz olur durağın, bazen bir orman. Her durakta ayrı bir hikaye karşılar seni. Giriverirsin sen de o an birden karakterlerin içine. Yolları aşarsın , bazen bir hayvana rastlarsın bazen rengarenk çiçeklere.  Bir kitabı açınca görürsün çocukların yüzündeki gülümsemeyi. İşitirsin çocukların şen kahkaha seslerini. Koşarak girer çocuklar hikayelerin dünyasına. Hayal güçleri kaplar her yeri. Dünya o an öyle güzel olur ki... Bir çocuk saflığında, eşsiz güzellikte... 
Devamı